Taalcursus Duits, thuisstudies vergelijken

Geschiedenis van de Duitse taal

De Duitse taal behoort tot de Germaanse talen. Er wordt vanuit gegaan dat de Germaanse taal voortgekomen is uit een gemeenschappelijke Europese vooroudertaal, het Oergermaans of Proto-Germaans.

Ongeveer 2000 jaar voor onze jaartelling werd er zeker al Germaans gesproken in Denemarken en Sleeswijk-Holstein. Het Germaanse taalgebied breidde zich rond 1000 jaar V.C. vanuit Denemarken uit. In het noorden tot de kustlijnen van Noorwegen en Zweden. En in het zuiden breidde het Germaanse taalgebied zich uit tot Noord-Duitsland en tot in Polen. In het westen werd het noorden van Nederland toegevoegd aan het Germaanse taalgebied. Inmiddels was het taalgebied zo enorm dat het Germaans als één taal een taal werd met verschillende dialecten.

Na de val van het Romeinse Rijk verviel Europa in een chaos. Door dit verval ontstonden er veel migraties op het Europese vasteland. In de vierde eeuw na Christus nam een grote Germaanse stam, de Franken, bezit van de Nederlanden ten zuiden van de grote rivieren. En had haar invloed op de gesproken taal.

De Franken vestigde zich ook in Frankrijk waar men door de Romeinse overheersing diverse Latijnse dialecten sprak. Toch hebben deze Latijnse dialecten (Frans) genoeg overwicht gehad om niet te worden vervangen door het Germaans. Men kan zeggen dat de huidige taalgrens tussen het Germaans en Romaans in België is ontstaan. En deze taalgrens is tot op de dag van vandaag nog aanwezig.
Na deze roerige periode is er rond 500 na Christus een volgende driedeling in de Germaanse talen ontstaan:

• Noord-Germanen, Scandinavië
• West-Germanen, de landen ten zuiden van Denemarken
• Oost-Germanen , Oost-, Zuidoost- en Zuid-Europa

De evolutie van de Duitse taal

De Duitse taal heeft enkele evoluties meegemaakt wat de taal gevormd heeft tot de huidige standaard taal. Het Hoch Deutsch.

Oudhoogduits (500-1050)
Vanaf de 6e eeuw tot 1050 sprak men een taal die men het Oudhoogduits noemt.
Het Oudhoogduits is een klankrijke taal geweest. Dit kenmerkte zich, doordat lettergrepen en verbuigingen en vervoegingen een veel duidelijkere klank hadden. Rond 1050 evolueerde de taal zich tot Middelhoogduits.

Middelhoogduits (1050-1350)
Het Middelhoogduits werd gesproken vanaf 1050 tot 1350. In deze tijd werd er uitsluitend in het Latijn geschreven en is er dus weinig bekend over de transitie van het Oudhoogduits naar het Middelhoogduits. Wat men wel weet is dat Middelhoogduits zich onderscheidde van het Oudhoogduits, doordat lettergrepen qua uitspraak waren afgezwakt. Ook lopen niet alle klankverschuivingen synchroon. Men signaleerde al klankverschuivingen in de 12e eeuw in Karinthië. Dit waren al de “Nieuwhoogduitse” uitgesproken lange klinkers, die in open lettergrepen voorkomen.

Vroeg-nieuwhoogduits (1350-1650)
Het Vroeg-nieuwhoogduits werd van ongeveer 1350 tot 1650 gesproken in grote delen van Duitsland en was de directe voorloper van het moderne Nieuwhoogduits.
Omdat er niet echt een duidelijke grens is tussen Middelhoogduits en Vroegnieuwduits hebben sommige taal historici de neiging de overgang naar Vroeg-nieuwhoogduits te laten beginnen in 1545 toen Maarten Luther de Bijbel vertaalde uit het Hebreeuws, Aramees en het Grieks.

Hoogduits Hochdeutsch (1650-heden)
De periode van het Nieuwhoogduits is begonnen met de Vrede van Westfalen in1648.
Ook in het Hoogduits zijn er nog wat veranderingen geweest.  Zo is er onder andere de beroemde Ringel-s ingevoerd. Deze term Ringel-s schrijft men als ß. Alhoewel deze Ringel-s uit het Duits komt hebben de meeste Duitsers nog nooit van de Ringel-s gehoord. In Duitsland spreekt men van een ‘Eszett’ of ‘scharfes S’.

De ß wordt gebruikt na een lange klinker zoals:

• Straße (straat)
• Ruß (roet)
• genießen (genieten)

Of na een tweeklank:

• beißen (bijten)
• draußen (buiten)
• scheußlich (afschuwelijk)

Het gebruik van de ß werd beperkt door een spellingshervorming die sinds 1 augustus 1998 voor het gehele Duitse taalgebied geldt.

Bron: wikipedia.org

De Brandenburger Tor aan de Pariser Platz in Berlijn.

Is het makkelijk om de Duits taal te leren?

Wanneer men begint om de Duitse taal te leren zal het opvallen dat er overeenkomsten zijn tussen Nederlands en Duits. Dit komt vooral doordat het beide Germaanse talen zijn.
Door deze verwantschap lijken veel woorden op elkaar en hebben ze ongeveer dezelfde betekenis. Ook zijn beide talen goed wederzijds te verstaan.
Toch zijn er de nodige verschillen in beide talen. Onderstaand een tabel die wat “valse vrienden” weergeeft. Ongeveer dezelfde uitspraak maar een andere betekenis.

Opleidingsniveau van een taalcursus Duits als thuisstudie

Wanneer u ervaring heeft met een andere Germaanse taal is het leren van de Duitse taal eenvoudiger, aangezien het veel grammaticale regels en structuren deelt met de andere Germaanse talen. Een voorbeeld hiervan is het Engels.

Engels heeft dezelfde verwantschap met Duits als de Nederlands taal. Zij hebben beide ook dezelfde West Germaanse laag en Latijnse invloeden. Veel woorden lijken op elkaar in Engels en Duits. Dit maakt het eenvoudiger voor mensen die Engels spreken om bijvoorbeeld woorden te leren in een Duitse thuisstudie.

Onderstaand een tabel met de zogenaamde “Bijna vrienden”. Dit is een groep die woorden bevat die de dezelfde betekenis hebben maar net een andere uitspraak of spelling hebben. Deze groep is enorm, er zijn wel honderden woorden. We laten er hier nu enkele zien zonder bijbehorende lidwoorden.